'Het is vreselijk om mee te maken', zegt Kees Koudijs eerlijk. Bijna drie jaar geleden koos zijn vrouw ervoor om euthanasie te laten uitvoeren nadat ze ernstig ziek bleek te zijn. Hoewel Kees opgelucht is dat zijn geliefde geen lange lijdensweg heeft meegemaakt, blijft het gemis elke dag voelbaar.
Kees deelt zijn verhaal vanuit het HagaZiekenhuis in Den Haag, waar hij openhartig praat over het verlies van zijn vrouw Annemiek. Het echtpaar was 25 jaar samen, maar werd geconfronteerd met baarmoederhalskanker dat uiteindelijk naar haar hoofd uitzaaide. Na een moeilijke periode besloot Annemiek voor euthanasie te kiezen.
De laatste weken waren voor Kees en zijn vrouw zwaar. De kanker beïnvloedde niet alleen haar fysieke gezondheid, maar ook haar vermogen tot communicatie. 'Je kan het vergelijken met iemand die dementie heeft', legt Kees uit, terwijl de tranen in zijn ogen staan.
De dag van de euthanasie was voor Kees hartverscheurend. Hij benadrukt dat het een intense ervaring was om zijn vrouw op die manier te verliezen. 'Op zo'n moment wil je haar vasthouden en nooit meer loslaten', vertelt hij met emotie.
Kees koestert de herinneringen aan de fijne jaren met zijn vrouw. Hoewel ze er niet meer is, blijft ze voor altijd in zijn hart. 'Ze was mijn grote liefde en is onvervangbaar', besluit Kees, terwijl de pijn van het verlies nog voelbaar is.